Podcast

Gruppa gjorde øvingsoppgåva vi vart oppmoda til å gjere i starten på leksjonen som omhandla podcast.
Svein Carlos redigerte dette, heilt enkelt med klipp og lim for å få ein forståelse korleis programmet verka.
Her er ein link til øvingsoppgåva vår, med trykk på øving ;)

Lydopptak

Video i Xtranormal

Då eg las blogginnlegget til Anna Vold der ho hadde laga ein film i programmet Xtranormal vart eg verkeleg begesitra! Eg har prøvd ut dette i ein engelsktime med elevane mine, og dei har storkost seg. Eg ser ikkje ulempa med at dette programmet er kun med engelsk tekst, fordi det er flott for elevane å øve seg i å skrive på engelsk.

Filmen eg har laga tek føre seg Facebook og publisering av bilde. Film om Facebook

Vurdering av nettsider

Som ei av øvingsoppgåvene i leksjonen om utvikling og testing skulle eg ta føre meg 2-3 nettstader som eg skal vurdere.


Nettstaden Horvei Elektro er veldig enkel, og i høve til mitt syn for enkel. Her får du knapt nok informasjon om at sida er for deg som treng ein elektrikar, og det kan verke som at dei som finn fram til denne nettsida er lokale. Sida har eit svært enkelt design, med berre ein kvit bakgrunn og fire ulike personar som ein sannsynlegvis arbeidar som elektrikarar.

Cirka.biz er ei nettside som jobbar for å fremje filmskaparar. På framsida er det mykje tekst med liten størrelse og ikkje lett å lese. Bakgrunnsfargen likar eg heller ikkje, og meiner heile sida burde være meir ”sprek” i høve til produktet dei vil ha fram. For å sjå nettsida deira må ein ha Flash får lesaren beskjed om, og ein kan følje nokre instruksar for å få dette til.

Start.no er ei side som er emir ungdommeleg i uttrykket, der ein kan lese oppdateringar på filmar og ta ulike testar og quizar som er meir eller mindre seriøse. Det er ein god del reklame på sida, mellom anna for ”Norges største spåsenter” og eg meiner den framstår som litt rotete. Dette er ei side som kan appellere til personar som berre surfar på nettet utan mål og meining og som må slå i hel litt tid. Her får vi både nyttig og veldig lite nyttig informasjon.

Prosjekt og produkt

I leksjonen om Prosjekt og produkt har vi fått innsikt i korleis prosjektarbeid fungerer som ein arbeidsmetode samstundes som ein lærer noko. Definisjonen på eit prosjektarbeider er ” Et problemorientert, tidsavgrenset, resultatrettet, samarbeidsbasert, engangsarbeid.”(Andersen og Schwencke, 2001 s.11)

Problemstilling og målformulering er viktig når ein arbeider med eit prosjekt, og desse styrer måten ein arbeidar på. ”De styrer innhenting av informasjon, bearbeidingen av informasjonen, drøftingane og arbeidet med konklusjonen. (Andersen og Schwencke, 2001 s. 28)

Dette kan nok i mange tilfelle var vanskeleg for elevane, i alle fall jo yngre dei er, og eg meiner det er viktig at dei får trening i korleis prosjektarbeid fungerer. Då må ein jo sjølsagt bidra med god hjelp, og gjerne på førehand ha funne tema elevane kan velje mellom. I kompetansemål i samfunnsfag etter 7. Trinn står det m.a at elevane skal ”velje eit tema, forme spørsmål og kaste lys over dei ved å bruke ulike kjelder”.

Kompetansemål i RLE etter 7.trinn: ”beskrive moskeen og reflektere over dens betydning og bruk og nytte digitale verktøy til å søke informasjon og lage presentasjoner”.

Tema: Islam

Avgrensing av tema: Skildre moskeen

Avgrensa tema: Korleis skildre moskeen og reflektere over tydinga og bruksområde?

Avgrensing av problemstilling: Korleis kan vi ved hjelp av digitale verktøy skildre moskeen og reflektere over tydinga og bruksområde?

Avgrensa problemstilling: Gjennom å produsere ein Nettstad som avis, korleis skildre moskeen og reflektere over tydinga og bruksområde?

Netvibes

Her er ein link til informasjonsnav eg laga i samband med M3-oppgåva. Informasjonsnav om FN
Før eg las leksjonane om Informasjonskompetanse hadde g aldri høyrt om verken RSS-feed eller Netvibes. Det var jammen ikkje for tidleg- så dette er noko eg definitivt vil nytte i skulen!

Tilpassa opplæring

For elevar som slit med lese-og skrivevanskar, og som gjerne i tillegg har utfordringar når det gjeld det motoriske også, meiner eg at digitale verkty vil lette børa på skuldrene deira! Ikkje berre elevar med særskilte behov kan dra nytte av digitale verkty, men dette kan være ein stor fordel for alle elevar i skulen. I Aftenposten 9. September 2002 stod det ein artikkel om Arne Trageton som står bak forskninga på tekstskaping på datamaskin.


”Skolebarn lærer raskere å skrive og lese ved bruk av PC, i følgje en fersk undersøkelse. (…) Barn bør lære seg å skrive på data før de lærer håndskrift. En viktig forklaring er at lek på tastatur øker skrive- og lesegleden og barna slipper samtidig å streve med motorikken, sier Arne Trageton, førsteamanuensis ved Høgskulen Stord/Haugesund.”

Tekstskaping med data. Arne Trageton

Det er dessutan mange nyttige lærespel som elevane kan bruke i tilpassa undervising. Elevane lærer på ulike måtar, og ein har rett på tilpassa undervisning. I matematikk er det slett ikkje alle det passar for å berre sitje å rekne i boka si. Som eit alternativ kan elevane jobbe på data med oppgåver som er relatert til det som står i boka. Læreverket Abakus har også ein nettressurs som er gratis å bruke på adressa http://www.lokus123.no/;  Matematikk på internett, 4.trinnHer kan elevane jobbe med stoff som omhandlar det ein finn i papirutgåva.

”Informasjonsteknologien gir også rom for nye metoder som simulering og utprøving. Vi tror på variert metodebruk innenfor alle felt, og IKT kan bidra til det. Også innenfor IKT som eget felt er det rom for variert metodebruk.” (Bjørnø m. fl., s.247) Ein skal altså ha variasjon i undervisninga, og ein kan også leggje til rette for variasjon når det gjeld å jobbe på data. Gjennom å la elevane jobbe med både skriveprogram, informasjonssøk, lage eigne bloggar, teikneserie ved hjelp av digitale verkty osb. Dette har eg sjølv veldig gode erfaringar med, og elevane synes det er morosamt og ”gløymer” at dei er i ein læringsprosess, men har fått gode kunnskaper utan at dei berre må sitje med nasen planta i ei bok.

Eg meiner også det er viktig at elevane sjølve kan kome med innspel i høve til korleis dei jobbar best. Nokre elevar får mykje større utbytte av ei oppgåve dersom dei får gjere arbeidet på datamaskina, medan andre likar best å bruke blyanten. Det viktigaste er at alle elevar blir sett der dei er, og at alle har moglegheiter til å oppnå å bli digitalt kompetente- på lik linje med andre grunnleggjande ferdigheiter i skulen!

Google nettstad til bruk i skulen

Google nettstad var verkeleg eit kjekt verkty, og ikkje minst nyttig å bruke i skulen! Det passar godt å opprette ein nettstad om eit emne som elevane etterpå kan redigere i og gjere nettstaden slik dei vil den skal sjå ut. I samfunnsfag 5-7. trinn skal vi lage ei tidslinje frå Vikingalderen og fram til i dag, og vi har nett kome til mellomalderen. Difor har eg oppretta ein Google nettstad som det er meint elevane skal oppdatere etter kvart. Fordelen er at ein kan jobbe både på skulen og heime, så sant ein har tilgong til internett.

Nettstad om mellomalderen

Ekornoppførsel på internett

Som lærar ser eg heilt klart at elevane ikkje har den største evna til å gjere informasjonsøk på internett. I leksjonsteksten om informasjonskompetanse står det eit utdrag frå Ekløf som eg meiner treff hovudet på spikaren; ”Kunnskap om nettet, nettets struktur, søkemotorer og søketeknikk er en nødvendig forutsetning for å kunne føre kildekritiske resonnement omkring arbeidet på Internett.”. Ligg ikkje dette i botnen hjå elevane er det vanskeleg å ha føresetnad for å sjå kva som er relevant informarsjon for ei oppgåve og om det ein fann faktisk er seriøs informasjon. Mickael Alexandersson, ved Gøteborg Universitet kjem m.a. med eit nytt omgrep; ”– ”ekornoppførsel”. Elevene samler informasjon, søkingen er tilfeldig og mye av det de finner er lite relevant. Det blir klipp og lim.”


Dette blir meir og meir viktig med gode informasjonsøk og kildekritikk jo høgare opp i klassane ein kjem, og eg meiner det er her noko av den uheldige tankegongen kjem frå. Nemleg å tenkje at elevane på t.d. 4. eller 5. trinn ikkje har den heilt store grunnen til å gjere ”seriøse søk på internett” og få med kilder og kor ein har funne informasjonen. I alle fall trur eg det er slik mange lærarar tenkjer. Og det blir for dumt. I og med Kunnskapsløftet fortel oss at heilt frå 1. Trinn skal ein jobbe med data og internett for å bli digitalt kompetente, mener eg ein bør snakke med elevane om måtar å søkje på internett og å jobbe med kildekritikk. Det er aldri for tidlig å få inn gode arbeidsvanar kring internett.

Tankekart i Mindomo

Eg har laga eit heilt enkelt tankekart om FN i Mindomo. Eg kunne heilt sikkert ha teke med mykje meir, men eg har i alle fall prøvd ut programmet. Eg hadde emne FN i Netviben eg oppretta i ei anna oppgåve, og denne sida har eg lenk til i tankekartet. Mindomo var ei veldig kjekk side, og mykje lettare å halde orden på enn det "gammeldagse" tankekaret ein skriv for hand! Dette er verkeleg ei side eg vil at mine elevar skal bli kjend med! Tankekart FN

Vurdering av nettavis

Arbeidsprosessen

Engasjementet var stort då vi innleia prosjektet og arbeidet med nettavisa. Prosjekteringa starta med val av tema, stil fokus og målgruppe. Det var klart viktig for oss å definere dette på et tidlig tidspunkt. Etter god drøfting kom gruppa fram til at emnet skulle være sosial web, med nettvett som tema. Nettvett er eit viktig tema som vi dessutan hadde jobba med før, til nettradio. Vi ville at artiklane skulle ha ulik vinkling til temaet, og difor femna vi om både skuleaktuelt stoff, som t.d. YouTube og blogg i undervisninga, og fritidsaktuelt stoff som t.d. Facebook. Vi lærte mykje om korleis skrive ein nyhendeartikkel og featureartikkel, og vi retta på kvarandre undervegs i prosessen.



Inntrykket av avisa



Vi er særs nøgde med heilskapen nettavisa vår har, og er særs nøgd med den reine og enkle layouten. Hovudtanken bak nettavisa vår var at den skulle ha ein seriøs stil då målgruppa er vaksne og lærarar. For mykje rot på sida kunne virke forstyrrande, og vi valde difor mellom anna få fargar. Bakgrunnen er kvit og vi har ei lysraud rame rundt sjølve nettavisa. Oversikt over artiklane ligg på rekkje og i venstre marg, noko som gjer det heile ryddig. Vi valde å ha skrifttype Arial i ingress og brødtekst. Dette for å skape ein heilskap i artiklane. Bileta vi har nytta har vi funne på internett eller teke sjølve.



Utfordringar i høve til Ver Varsam-plakaten

Ingen av sakene i nettavisa var ei utfordring å lage i forhold til Vær-Varsom plakaten. Men sidan vi nytta elevar i artiklane var vi særs merksame på § 4.8 "Når barn vert omtalte, er det god presseskikk å ta omsyn til kva konsekvensar medieomtalen kan få for barnet. Dette gjeld også når føresette har gitt sitt samtykke til eksponering. Identiteten til barn skal som hovudregel ikkje røpast i familietvistar, barnevernssaker eller rettssaker".



Trass i løyve frå føresette, gjorde omsynet til elevane i artiklane om blogg og wiki at bileta vart tekne frå sida. Elevane vart ikkje omtala med namn, men som gruppe. I artiklane om SMS-språk og kjeldekritisk haldning er dei avbilda gutane 13-15 år, og innhaldet er etter vårt syn ikkje av slik art at det kan få negative konsekvensar for dei.



Vurdering av PedIT som verktøy for avisproduksjon



Etter en iherdig innsats og med et godt samarbeid med Norsk Nettskole under denne prosessen fikk vi endelig et solid og godt resultat i form av en ferdig nettavis. Både design og utseende ble til et sammenfattet produkt som vi kunne være godt fornøyd med. Den største utfordringen gjennom dette prosjektet og de ukene vi hadde til rådighet lå på det tekniske planet. PedIT som verktøy for et slikt oppdrag/prosjekt er bare noe gjennom min erfaring jeg kan understreke med at dette ikke er et plattform/verktøy som er særlig brukervennlig for pedagogisk bruk i grunnskolen for sammenlignet prosjekt. Alt for mange tekniske utfordringer som f. eks html koding, design tilpassning, støtte for lagring osv. Det meste vi slet med gjennom denne prosessen var at PedIT helst ville gjøre som den selv ville mens våre handlinger og begrensinger ble automatisk overstyrt og tilbakestilt ved flere anledninger. Bilder og artikler forsvant periodisk og menystyringen i selve avisen hadde en stygg tendens til å flytte på seg med variert mellomrom. Vår tid gikk i forholdet 70/30 til support hos Norsk Nettskole og ikke til selve arbeidet. Det estetiske sluttprodukt var godkjent i gruppen.

Comic Life

Eg har kommentert Maria Vister Dommersnes sitt innlegg om verkty for samansette tekstar. Her skriv ho mellom anna om Comic Life. Kommentaren min er nedst på sida. Verkty for samansette tekstar, kommentar

Døme på nyhendeartikkel og feature

På Dagbladet si nettside fann eg denne artikkelen som er eit døme på nyhendeartikkel Vannkrise i Bergen 16. februar 2010. Overskrifta er Nå er det vannkrise i Bergen etterfulgt av ein kort og konsis ingress ”Bergen kommune ber alle bergensere spare på vannet. Laveste vannstand i regnbyen siden 1861”. Dei fleste av oss kjenner til at det i denne plar det regne store delar av året, og det er difor oppsiktsvekkande når det står at bergenserane må spare på vatnet. Dette er også skrive i kursiv, noko som understrekjer dette. Vidare i brødteksten er det klare teikn på at dette er ein nyhendeartikkel, mellom anna når ein ser på oppbygginga. Den startar med å fortelje det viktigaste fyrst, nemleg at ”Bergen kommune har nedbørsstatistikk tilbake til 1861, og dette er den tørreste perioden mellom desember og februar som noen sinne er blitt målt”, og vidare står det oppforsring om å dusje eitt minutt kortare enn vanleg, og ikkje la vatnet stå på medan ein pussar tennene. Dette er i grovt trekk det viktigaste i nyhendeartikkelen, og difor kjem dette fyrst i artikkelen. Nedst i artikkelen står det lite viktig informasjon, som t.d.” Nedbøren som vanligvis kommer som regn, har kommet som snø.”. Denne artikkelen handlar om noko nytt, og noko som har blitt avdekka, og den er skrive ut frå ein objektiv vinkling.



I lokalavisa Suldalsposten var det før jul ein featureartikkel der tema var advendt. Snart er det advendt Kjenneteikn på at dette er ein feature er at den har ei fri form; ” Kva tankar har de om advent? Barna sparkar små hol i sanden, vippar litt på kanten av sandkassen, litt usikre på kva spørsmålet eigentleg betyr.” I denne artikkelen dreier det som om eit tema. ”Den fine tida fram mot jul står føre oss. Butikkane vert snart tona i raudt og fiolett.” står det m.a. i ingressen. Dette er såkalla ”mjukt stoff”, og det er tidlaust. Denne artikkelen hadde gjerne vore like aktuell året etter på same tid.

Kommentar til artikkelen "Mot mediedysleksiens tidsalder"

Vettenranta skriv i kapittelet ”Mot mediedysleksiens tidsalder” i boka "Mediedanning og mediepedagogikk" mellom anna om mediekompetanse blant born og unge og om IKT blir sett på som ein risiko eller moglegheit. Vettenranta tek opp svært interessante tema som gir rom for reflektering. ”Kan fjernsynsansiktet, fjernt som det er i tid og rom, skape tilstrekkelig empati til at unge mennesker kan føle moralske ansvar og etisk forpliktelse overfor lidende mennesker?”(Vettenranta, s. 14) spør han. Ofte kan det nok være vanskeleg for born og unge å forhalde seg til det ein ser på nyhendene. Likevel er det nok ikkje berre born som kan ha problem med å ta inn over seg alt det grusomme som skjer i verda. Kva skal ein gjere med dette? Skru av TV? Ikkje google på internett? Lukke augo att når det er noko som streifar oss som ikkje er ”pent” for oss å være vitne til?


”Gjør globalisering oss mer like, eller blir vi gjennom mediene mer bevisste på vår annerledeshet?” (Ibid: 14)spør Vettenranta vidare. Det er ikkje godt å svare på og er noko som globaliseringsforskarar ikkje blir samde om. For å svare for min eigen del får eg ofte ei kjensle av å være takksam for det eg har når eg ser kor grufullt andre menneske har det i sin kvardag. Det gir rom for ettertanke. Og som vidare kan føre til at unge blir meir medvitne om at vi faktisk har det svært bra her i dette landet, utan at ein skal ta bort omgrepet ”nestekjærlighet” og empati. Her blir det viktig, som Vettenranta skriv, og sette fokus på etisk-moralske ferdigheiter. Dette meiner eg at skulen kan bidra med på ein god måte. Samstundes som ein tek føre seg ”nett-vett” og kildekritikk bør ein også setje fokus på at mediene bidrar til vår eigen definisjon; identitet og kultur. ”Vi bør trekke sterkere fram viktige elementer av det gamle danningsidealet, som moral, etikk og ansvar(…) En dannet mediebruker i dagens samfunn kan motstå press fra omgivelsene ved integritet og bevissthet om seg selv.” (Ibid:20)

Dette oppsummerer på ein fin måte noko om mine eigne forventningar til DKL104-emnet; korleis kan ein som lærar bidra til at born og unge står betre rusta til å takle og gjere seg nytte av alle moglegheiter som ein står overfor, og hjelpe dei til å reflektere over kva dei er vitne til, gi dei stabilitet og det å lære empati og ansvar. I følge Vettenranta bør ein unngå å skape ”mediedyslektiske” unge menneske og være medviten om mediekulturens- og danningas samfunnsmessige og politiske koplingar. (Ibid:31)

Frozen yoghurt og anna nyttig informasjon

Det finst utruleg mange moglegheiter gjennom bruk av internett. Det finst eit hav av ulike nettsamfunn, og dei alle fleste har heilt sikkert kjennskap til Facebook. Eg har mange i min omgongongskrins som høgt og hellig sverga på at dei aldri skulle bli medlem i noko slikt ”tull”- det var jo rett og slett berre forviteskap og total uinteressant informasjon ein fekk vart vitne til om ein vart med. Fleire av desse såkalla ”anti-facebook” har måtta krope til korset. Gjerne var det akkurat interessa for kva venninner og gamle flammar frå 9.klasse har i statusfeltet som lokka?


Som øvingsoppgåve i Sosial Web 1 skulle ein melde seg inn i tre ulike nettsamfunn, der eit var obligatorisk, nemlig ”Del og bruk”. På hovedsida står det at det er eit nettverk for både lærarar og pedagogar, forskarar og byrokratar for å nemne nokre. Målet med nettstaden er å dele og få auka kunnskap kring digital kompetanse. Kontrasten kunne gjerne ikkje være større i høve til Facebook der høgdepunktet for mange er å kunne skrive ”sett inn eit hjarte i statusfeltet mitt for å sjå kor mange som er glad i meg”

Misforstå meg rett- Facebook har mange gode kvalitetar også, og eg er sjølv ein ”aktiv brukar”, eller rett og slett ”forviten brukar” som ein gjerne også kan kalle det. Poenget må jo også være å kunne sjå føremonenene med slike nettstader som i utgongspunktet kan virke veldig overflatiske. Likevel kan slike nettstader som Facebook og Twitter bidra til å auke kunnskapen om kva som skjer i samfunnet kring oss. Dette kan være eit engasjement for å behalda den lokale skulen i bygda, eller det kan være å auka interressa kring ”Earth Hour” som snart går av stabelen.

I skulesamanheng har eg likevel problemer med å sjå kva føremoner ein kan ha av å bruke Facebook. Men her kan ein t.d. opprette grupper der lærarane legg ut lekser og oppgåver, og som vidare elevane kan nytte i heimearbeidet. I samband med ”nett-vett” kan det være lurt å relatere undervisninga til Facebook, då dei aller fleste elevane kjenner til denne nettstaden, og har kjennskap til den. At ein i undervisninga gå gjennom kva som ikkje er så lurt å gjere på Facebook kan være ein måte å nå ut til elevane på i høve til nettvett.

Ein annan nettstad eg melde meg inn i er den meir og meir kjente Twitter som ein på mange måter kan skildrast som ein søkjemotor. ”See what people are saying about….” etterfulgt av det du måtte lure på. ”Popular topics by the minute” er nett no, ikkje uventa, Haiti og, noko mindre alvorleg- Shorty Award(!). Ved å få ein konto på (eller i) Twitter kan ein kommentere, skrive innlegg og få kontakt med personar over heile verda. Her har ein ikkje ”mine vener”-konseptet, men ein kan følge andre sine profilar. For å nå ut til flest folk kan det jo være greit å skrive på engelsk, og få ein ekstra øving i det. Elles er Twitter er ein flott måte å halde seg oppdatert kva som skjer til ei kvar tid, om både alvorlege tema, men også rett og slett vite at nett no er det ei dame som kallar seg 143nono som sit å nyt ein ”frozen yoghurt”.