Ukritisk sjølvdyrking på internett

At vi lever i ei tid der vi eksponerer oss sjølve til det ytterste herskar det ingen tvil om. Med facebook og andre nettstader får vi vite kva naboen har tenkt å ha på brødskiva til frukost, og vi blir oppdaterte med bilete frå festen sist fredag. Spørsmålet blir berre om dei som publiserar ulike bilete frå t.d festar og feriar verkeleg har fått klarsignal frå personane på bileta om å bli lagt ut? Dette tvilar eg sterkt på, og dermed er det brot på Åndsverkloven § 45c der det kjem klart fram at ein må ha samtykke i at bilete blir publisert, med unntak av desse punkta:


”1. avbildningen har aktuell og allmenn interesse,


2. avbildningen av personen er mindre viktig enn hovedinnholdet i bildet,


3. bildet gjengir forsamlinger, folketog i friluft eller forhold eller hendelser som har allmenn interesse, [Kalles 17. mai paragrafen, red. anmerkning]


4. eksemplar av avbildningen på vanlig måte vises som reklame for fotografens virksomhet og den avbildede ikke nedlegger forbud, eller


5. bildet brukes som omhandlet i § 23 første ledd tredje punktum eller § 27 andre ledd. Vernet gjelder i den avbildedes levetid og 15 år etter utløpet av hans dødsår (Åndsverkloven, 1961 §45c)”


Det er svært viktig at skulane har fått samtykke frå foreldra for at dei kan publisere bilete på t.d. skulen si heimeside. Dette kan rett og slett være ein ”prinsippsak” for dei føresatte, eller det kan være av alvorligare art at familien lever i skjul og at enkelte personar ikkje skal finne ut kor dei bur. Begge deler skal sjølvsagt skulen respektere. Elles er eg eining med Anna Vold som skriv i bloggen sin at ein bør bevisstgjere ungane på biletbruk på ineternett, fordi no er barna gjerne meir digitale enn foreldra, men ikkje er modne nok til å tenkje konsekvensane av det dei gjer når dei utgir seg på nettet.